Ömmukrútt og afastelpur

Á fimmtudaginn fyrir viku var Þórdís eitthvað farin að sakna ömmu sinnar og afa. Hún bað mig um að koma í heimsókn til þeirra en Steini var á bílnum í bænum svo við komumst ekki. Rétt á eftir hringdi mamma og Þórdís talaði við hana í símann. Hún bað ömmu sína að koma til sín, en þá voru mamma og pabbi akkúrat á leið út úr bænum, svo þau komust ekki til okkar. Mamma heyrir svo í gegnum símann tilkynningu þess efnis að "amma vill ekki koma til okkar". Amma varð alveg miður sín að heyra hvernig hún tók þessu og ég held að afi (pabbi) hafi fengið skammir frá henni, af því að þau komu ekki hingað daginn áður, hehe. Svo það var þeirra fyrsta verk að mæta á staðinn þegar þau komu í bæinn aftur, svo stelpurnar mundu nú ekki missa alla trú á ömmu sinni  

Þórdís ömmukrútt, ánægð að hafa ömmu í heimsókn

Eydís að sýna ömmu dót

Afi fékk hárgreiðslu hjá Eydísi. Hún er ekki sú mjúkhentasta sem ég þekki...hehehe

Hér er Þórdís eitthvað að sprella í afa sínum

Svo bað afi Eydísi um að ná í kaffibollann sinn inn í eldhús. Hún spratt af stað, voða ánægð með að afi sinn vildi fá kaffi...

...og hljóp inní herbergi til að hella á kaffi  

Sem afi drakk náttúrulega af bestu lyst. Fékk held ég ábót líka

Steini lenti í smá garnaflækju. Ég hef ekki þolinmæði í að leysa svona flækjur  en nota bara þolinmæðina í að prjóna dúkkuföt úr garninu

Svo voru komnar fleiri hjálparhendur að leysa úr flækjunni

Eydís rúllar bolta með ömmu.

Svo ætlar amma (mamma) að bæta upp ömmu-ímyndina um helgina. Stelpurnar ætla til hennar á laugardaginn og gista hjá henni eina nótt. Þær ætluðu að "passa" ömmu sína meðan afi færi út úr bænum, en svo breyttist það, og þær ætla að passa bæði ömmu og afa. Ég býst við að við notum tækifærið og skreppum á Ljósanótt. Við allavega viðrum okkur eitthvað

Knús til ykkar

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.9.2008 kl. 10:16]

Yndisleg færsla Sigrún mín.  Gott hjá Þórdísi að narra ömmu í heimsókn  Á þessu heimili kallast þetta að vera með ömmuveikina.  Ég skil hana svo vel að sakna ömmu, og ennþá betur skil ég ömmu að hafa samviskubit. 

Það er gott að eiga góðar hjálparhendur í garnaflækju. 

[Sigrún Þorbjörnsdóttir, 5.9.2008 kl. 19:17]

Já ég gat ekki annað en vorkennt mömmu. Það getur verið skondið hvernig börn taka hlutunum, þó meiningin sé allt önnur

[Matthilda M. Eyvindsd Tórshamar, 6.9.2008 kl. 11:18]

Ömmur eru gulls ígildi. Sem betur fer er stutt til föðurömmu stelpnanna minna og geta þær kíkt í heimsókn til ömmu og afa hvenær sem þeim dettur í hug og alltaf á amma eitthvað gott uppi í skáp.

Á ekki að hafa rómantískt kvöld fyrst þið eruð ein heima? Stundum vildi ég óska að við (ég og maðurinn minn) gætum haft svona hygge aften, bara við tvö ein.

[Sigrún Þorbjörnsdóttir, 6.9.2008 kl. 12:39]

Oh, ég vaknaði í nótt, komin með einhverja pest. Er stútfull af kvefi og beinverkjum  svo það verður kannski ekkert sérlega rómó kvöldið... Svo eigum við miða í leikhús á morgun, ég er búin að hlakka svo til að fara með stelpurnar, svo ég ligg bara voða stillt í dag í von um að ég komist með á morgun.

Við reynum að hafa svona "okkar kvöld" af og til, mæli sko með því að þú reynir það

[gudni.is, 8.9.2008 kl. 14:59]

Heheh aumingja amman gamla... Ég sé alveg fyrir mér svipinn á henni þegar hún heyrði setninguna "amma vill ekki koma...."

Knúskveðja, Guðni

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.9.2008 kl. 16:35]

Vonandi hefurðu komist í leikhúsið Sigrún mín. 

[Sigrún Þorbjörnsdóttir, 8.9.2008 kl. 16:41]

Guðni, ég held að amma hafi fengið uppreisn æru um helgina. Knús til þín líka.

Ásthildur, *grát grát* ég komst ekki í leikhúsið að sjá Skilaboðaskjóðuna. Var búin að hlakka svo til og ætlaði að hugsa til þín á meðan. Ég varð að láta mig hafa það að liggja heima veik. En mamma og pabbi fóru með stelpurnar og þær skemmtu sér vel ( og gamla settið líka ).